Ook dat nog

Toen ons huis maar te koop en te koop stond, dachten we dat het nog wel een behoorlijke tijd zou duren voordat we terug naar NL konden gaan. Vol goede moed heb ik me daarom hier in NZ opgegeven voor de "Plain English Awards", een wedstrijd voor technische schrijvers die in begrijpelijke taal hun documenten opstellen.

Vooral overheidsinstellingen en advocatenkantoren hebben er nog wel eens een handje van om verhalen op te stellen die nog moeilijker te lezen zijn dan een medicijnbijsluiter - die ze hier in NZ trouwens maar helemaal hebben afgeschaft... als je bijwerkingen krijgt merk je dat tenslotte vanzelf, nietwaar?

Om het gebruik van simpel Engels voor de gewone man zowel bij de overheid als bij bedrijven te stimuleren, zijn deze awards in het leven geroepen en elk jaar worden de meest simpele zielen daarom even in het zonnetje gezet. Ik dacht kom, laat ik daar eens aan meedoen, want ik zal toch wel niet winnen.

WAAAAHHHH!!! Sta ik plotseling op de genomineerdenlijst (categorie 5, halverwege de pagina) samen met nog 4 anderen... wist ik veel dat er zich maar 5 zouden opgeven! Nou kan ik dus in de laatste week voor ons vertrek nog even van Christchurch naar Wellington op en neer reizen (zeg maar van Zwolle naar Londen heen en terug), in pak, voor een prijsuitreiking in het Nieuw Zeelandse parlementsgebouw. Heb ik weer.