Koekoek

Emma heeft een paar maanden geleden een supersonische wekker gekocht. Hij ziet eruit alsof hij zo kan opstijgen, en hij heeft meer functies dan ik aankan - Emma vindt hem geweldig maar ik heb er altijd ruzie mee. Misschien begin ik oud te worden.

Hoe het ook zij, hij kan je wel wakker maken met een lamp die langzaamaan steeds feller wordt, vergezeld door lieflijke bosgeluidjes zoals het ruisen van de bladeren gemixt met het zachte geluid van een koekoek. Dat is toch wel een stuk prettiger wakker worden dan het BWAAAAAAAAP of TRIIIIIIIIIIIIING van een gewone wekker. Dus ondanks de onmogelijke bediening mag hij wat mij betreft blijven. Hij staat toch aan Emma's kant van het bed dus die zoekt het verder dan maar uit.

Het begint alweer stevig lente te worden en daarom stond afgelopen nacht ons slaapkamerraam open. Heerlijk koel, en door het raam kwam bijna de hele nacht het liefelijke geluid van - een koekoek, die bij ons in de bomen tegenover de straat zat. Aangezien ik nu gewend ben dat ik van een koekoek wakker moet worden werd ik dus iedere keer als dat rotbeest weer koekoek zei wakker. De hele nacht lang.

Toen ik het verhaal aan Emma vertelde en op enige sympathie hoopte, vroeg ze nadat ze uitgelachen was waarom ik het raam dan niet gewoon had dichtgedaan. Niet zulke praktische vragen stellen ja!!!