Ashvegas

Voor de jaarwisseling zijn we natuurlijk naar de familie gegaan, in Ashburton. Ashburton is een stadje op ongeveer een uur rijden van Christchurch af. Ashburton heeft ongeveer 17.000 inwoners, en dat is, voor Nieuw Zeelandse begrippen, al best veel. In Christchurch noemen ze Ashburton zelfs Ashvegas, want Ashburton is hip, in Ashburton daar gebeurt het!

Zo ook met de jaarwisseling. In het stadscentum was een groot feest opgezet en dat was uitgebreid geadverteerd. Het was nog lekker weer ook, lang niet zo koud als vorig jaar, dus om ongeveer 21:00 besloten we het ouderlijk huis even te verlaten om een kijkje te kunnen nemen bij het evenement. Misschien zou er ook wel een groots vuurwerk zijn zoals in Christchurch vorig jaar.

En nu kwamen we erachter waarom Ashburton Ashvegas wordt genoemd. Het evenement bestond nl. uit een podium van 10 meter breed waar een lokaal bandje op stond te spelen, een frietkar, een ijskar, een snoepkar, een superklein draaimolentje uit een speeltuin, en… en… en… ??? Dat was het.

Zo ongeveer 200 mensen stonden verspreid over de hoofdstraat die voor dit wereldgebeuren helemaal was afgesloten. We zijn wel twee keer heen en weer gelopen om ons te verzekeren dat dit echt alles was. Het leek wel op het nieuw-jaarwisselingsfeest van de keizer… net zo onzichtbaar als zijn kleren.

Net toen ik me afvroeg of we toevallig in een programma met de verborgen camera waren terechtgekomen kwam er een razende reportster op ons af van de Ashburton Guardian, de kwaliteitskrant van Ashburton. Vol verwachting vroeg ze aan ons wat we van dit geweldige feest vonden.

Toen bleef het even stil, want hoe zeg je nou zonder uit de hoogte over te komen dat je eigenlijk vindt dat dit feest nergens op slaat? Mijn politiek correcte antwoord was vervolgens “I think it is a bit minimalistic”. Gelukkig begreep de reportster precies waar ik het over had, want ze kwam zelf uit Sydney. Pfoeh. Toen ze vroeg of we bleven tot na twaalven zeiden we dat we het wel gezien hadden zo. Na wat expat-ervaringen over NZ te hebben uitgewisseld wilde ze nog een foto van ons.

En ja hoor, in de eerste krant van het nieuwe jaar staan wij natuurlijk uitgebreid met foto als die bekakte mensen uit de grote stad die voor het dorpsfeest hun neus ophalen. Ach ja, hebben we ook weer onze 15 minutes of fame gehad… wereldberoemd in heel Ashburton.

Gelukkig nieuwjaar.