Vroeg uit de veren

Onlangs waren we weer een weekend in Ashburton bij mijn vader zodat we even konden uitrusten van alle koophuis- en huurhuis- perikelen. Op zondagochtend zou het mooi weer worden, dus stelde ik voor om er maar eens vroeg uit te gaan om de zonsopgang op de bergen te fotograferen. Ashburton ligt ongeveer een uur rijden van de voet van de bergen af, en na een half uur rijden heb je al een erg mooi uitzicht op die bergen.

Emma vond dat een geweldig idee, alleen niet voor haar... stel je voor, zo vroeg je bed uitkomen en staan te klappertanden (het is nu midden in de winter) voor een paar rotfoto's... ja amehoela. Als ik zo nodig de dauwtrapper wil uithangen dan mag ik dat solo doen.

Gelukkig is mijn vader altijd wel te porren voor een rondje dauwtrappen èn een rondje foto's maken, dus samen togen we op weg om een uur of half 7 (want in de winter komt de zon laat op dus zó vroeg hoef je nou ook weer niet je bed uit Emma). Na een half uur rijden zijn we aan de kant van de weg gaan staan, hebben de statieven neergezet en knippen maar. Na een half uur had ik zowat geen gevoel meer in m'n handen over, maar dat gaf niet... ik had een half uur lang genoten van de kleuren en het foto-resultaat mocht er zijn.

Toen we terugkwamen stond het ontbijt al voor ons klaar... wat wil je nog meer!