Huis(baas)inspectie

En toen kregen we een brief in de bus dat onze huisbaas even het huis wilde controleren. Als je in NL een huis huurt, dan mag je daar zo ongeveer mee doen wat je wilt, als je het maar weer achterlaat zoals dat je het gevonden hebt. Zo niet in NZ.

In NZ hebben de huurders vrijwel geen rechten, en de huisbaas heeft het voor het zeggen. Gevolg is dus dat vrijwel elk huurhuis een “studentenhuis”-huisjes-melker als huurbaas heeft die absoluut niets aan het huis doet zo lang als jij er in zit, maar wel wil komen kijken of jij je wel netjes gedraagt en aan het huurcontract houdt.

Zo staat er in veel huurcontracten dat je geen huisdieren mag hebben, dat je niet mag roken en dat je geen mensen te logeren mag hebben langer dan een week of 2. Als je je wilt inschrijven voor een huis moet je namelijk opgeven hoeveel mensen in het huis gaan wonen, of je rookt en of je huisdieren hebt of niet. Als je een van die laatste twee hokjes aankruist is er een grote kans dat je het huis niet krijgt, dus dat laat je wel uit je hoofd :-)

Als je dan eenmaal in het huis zit, heeft de huisbaas het recht om eenmaal per maand het huis te bezoeken voor controle. De meesten doen dat gelukkig niet zo vaak, maar een keer in de paar maanden is heel gebruikelijk. Ze moeten zo’n bezoek wel 48 uur van tevoren aankondigen. Onze huisbaas was netjes en heeft het zo’n 2 weken van tevoren per brief aangekondigd.

Zoals we wel verwacht hadden – het huis was nu al 5x zo schoon als dat we het aantroffen – was er weinig aan te merken. Alleen de tuin was niet mooi genoeg bijgehouden. Inderdaad, die tuin waar nog steeds een groot smerig vat met afval in staat wat ze zouden opruimen. Dus daar kan ik momenteel nog niet zo mee zitten. Maar het geeft wel weer aan waarom we maar weer hard verder moeten gaan met het bekijken van open homes: hier in NZ is een eigen huis bijna noodzakelijk, als je een beetje lekker rustig en op jezelf wilt wonen. Plekje aan de rivier of niet :-)