ANZAC day

Tijdens de eerste wereldoorlog landde op 25 april 1915 een gecombineerde Australisch-Nieuw Zeelandse legermacht (Australia New Zealand Army Corps, of ANZAC) in Gallipolli, Turkije, met de bedoeling om de Turken uit te schakelen. De Turken waren alleen een beetje sterker dan dat ze hadden verwacht, en na bijna een jaar lang loopgravengevechten te hebben gevoerd waarin aan beide zijden behoorlijke verliezen waren geleden, hebben ze zich maar weer teruggetrokken.

Ondanks dat de hele operatie militair gezien eigenlijk een fiasco was, is deze strijd zowel in Australië als NZ een symbool geworden van de toewijding van hun militairen, en de offers die ze hebben gebracht voor hun vaderland. Om dit te herdenken vieren ze op de dag van de landing ANZAC day.

ANZAC day is een landelijke vrije dag, met een beetje dezelfde sfeer als de dodenherdenking in NL. Herdenken we in NL alleen de tweede wereldoorlog, in NZ is het dus vooral de gesneuvelden van de eerste wereldoorlog, maar ook alle NZ veteranen van alle oorlogen in het algemeen (ze hebben bv. ook in Vietnam met de Amerikanen meegevochten). Er worden dan net zoals in NL kransen gelegd bij monumenten door het hele land heen, zo ook in Christchurch.

Kun je in NL op de handige tijd van 20:00 naar de dodenherdenking, in NZ moet je vroeg je bed uit als je dit wilt meemaken, want het is een dageraad-herdenking om 6:00 's morgens!! Rond die tijd zijn de soldaten destijds geland. Bovendien is het ook wel een mooie symboliek: "as the sun rises, we will remember them" (bij het opgaan van de zon zullen we hen herdenken). Dus ja, het is wel een herdenking voor vroege vogels, maar het heeft zo ook wel iets aparts. In het kader van de integratie zijn wij dus ook maar om 5:00 ons bed uitgerold.

In Christchurch begon het met een veteranen-parade om 6:00. De veteranen marcheerden naar Cathedral Square, waar om 6:30 een herdenkingsdienst werd gehouden. Wij waren zo gaan staan dat we het begin van de veteranen-parade goed konden zien. Dat was achteraf geen goede keuze, want de veteranen begonnen twee straten van Cathedral Square af. Tegen de tijd dat wij zelf naar het plein konden lopen, was dit tot de rand toe gevuld. En de geluidsinstallatie stond alleen in het midden van het plein!! Het enige dat wij van de hele herdenking hebben meegekregen is dus wat muziek uit de verte en wat ver weg gemompel. Tja...

Maar goed, onze integratie zit er weer op voor vandaag... welterusten! :-)