De NZ manier van een epidemie bestrijden

Toen de Mexicaanse griep (hier in NZ heet het trouwens nog gewoon varkensgriep) nog maar net was uitgebroken in Mexico, was een van de eerste landen waar het daarna ook opdook Nieuw Zeeland. Dat is op zich opmerkelijk, want NZ is een eiland, met minstens 4000 km zee in alle richtingen. Als het dus ergens makkelijk is om ziektes buiten de deur te houden is het wel hier. In principe. Alleen, dan ken je de Nieuw Zeelander nog niet.

Nieuw Zeelanders zijn erg relaxte en vriendelijke mensen die zich nergens druk over maken, en nergens echt hun best voor doen, het zal wel loslopen allemaal (zie bijvoorbeeld ons raam met stopverfhanden en verfspatten). In de tussentijd proberen ze wel serieus genomen te worden en bedenken een berg regels die van alles moeten regelen zodat het allemaal goedkomt. In principe.

Zo bedachten ze een dag of 2 nadat de eerste gevallen hier bekend waren dat het misschien wel handig was om mensen met Mexicaanse griep 7 dagen in quarantaine te zetten. En dan ook maar meteen de hele familie. En om aan de grens mensen op griepverschijnselen te controleren. Leuk, maar nu hebben we het al binnen... Maar goed, vanaf nu wordt het serieus genomen, toch? Toch?

Het leek er wel op. Een telefoonlijn werd opgericht waar mensen met griepverschijnselen heen konden bellen zodat ze niet iedereen in de wachtkamer ziek hoefden te maken. Een apart centrum werd opgericht waar mensen zich vlot konden laten besmetten met testen op Mexicaanse griep om te bepalen of ze in quarantaine moesten. Kinderdagverblijven en scholen waar de ziekte geconstateerd was moesten een week sluiten, zelfs hele bedrijven gingen dicht. En toch bleef de ziekte zich maar verder verspreiden.

En toen begon Tobin te hoesten en te snotteren toen hij terugkwam van het kinderdagverblijf. Dezelfde avond kwam zijn hele lunch eruit en hij had flinke koorts. Dat leek dus behoorlijk op griep. En als het Mexicaanse griep zou zijn, dan zou het kinderdagverblijf de volgende dag dichtmoeten want dan had hij waarschijnlijk wel de leidsters besmet. Dus haast was geboden en we belden de hulplijn.

"Oh, dat klinkt wel als griepverschijnselen ja. Geef hem maar paracetamol en bel morgenochtend maar even jullie huisarts." Huh? Onze huisarts is om 8:00 open en om 7:30 gaat het kinderdagverblijf al open. Maar dat was geen probleem. Owkeeej... Wij de huisarts gebeld om 8:00. Ze hadden het druk en zouden ons binnen 2 uur terugbellen. Maar we moesten vooral niet langskomen met iemand die griepverschijnselen had, stel je voor dat we de Mexicaanse griep zouden verspreiden.

Uiteindelijk belden ze exact na 2 uur terug, en was na een aantal vragen de uitkomst dat het waarschijnlijk geen Mexicaanse griep was. Dat was dus mooi, maar het was intussen al wel 10:00. Als het wel Mexicaanse griep was geweest waren dus een hoop kinderen van Tobin's kinderdagverblijf ook onnodig besmet geraakt.

Intussen is het hier nu sinds gisteren zo ver dat ze niet eens meer proberen om de ziekte in te dammen, er is geen houden meer aan. Goh, wat een verrassing...