Franz Jozef

Na de Blue Pools zijn we doorgereden naar het dorpje Franz Jozef, waar we twee dagen hebben geslapen. Dat dorpje is genoemd naar de Franz Jozef gletcher, een van de grootste gletchers ter wereld die slechts op 250m boven het zeeniveau eindigt. Er komt echt een enorme rivier uit de mond, en de gletcher “raast” met ongeveer 1 meter per dag de berg af (dat is voor een gletcher erg veel). Je kunt zien hoe enorm groot hij is door naar het rooie cirkeltje van de eerste foto te kijken. Je ziet daar een paar zwarte puntjes… dat zijn mensen, te zien op de close up. Die mensen doen mee aan een rondleiding op de gletcher.

Het leek ons niet verstandig om Emma in haar toestand allemaal ingewikkelde ijsmanoeuvres in de buurt van diepe ijsspleten te laten uitvoeren, dus dat hebben we maar even uitgesteld totdat we de tocht samen met onze Huppim kunnen maken. Het was al vermoeiend genoeg, want het was door de vallei ongeveer 3 kwartier lopen over stenen voordat we bij de gletcher waren, en weer 3 kwartier terug ook. Emma heeft zich kranig geweerd, ik was best trots dat het zo goed lukte.

We zijn ook nog naar Lake Matheson geweest, het zgn. spiegelmeer. De bergen aan de overkant van het meer worden vaak heel mooi gespiegeld in het water. Tenminste, als het niet waait :-)

Lopen we rond bij dat meer, komen we zo maar een van mijn Nederlandse collega's tegen die ook een tripje west coast aan het doen was... krijg nou wat! Het is echt een klein land, dat NZ.



De volgende dag zijn we doorgereden naar Greymouth en hebben daar Shantytown bezocht, een klein dorpje dat nagebouwd is naar de oude goudkoortsstadjes uit Nieuw Zeeland. Er wordt overigens nog steeds goud gevonden in NZ, er zijn grote afgravingen aan de gang, wat niet door iedereen gewaardeerd wordt want je vernietigt wel het landschap met zo’n afgraving. Maar goed, in Shantytown kon je dus zien hoe het er vroeger aan toeging.. In tegenstelling tot de vorige dagen was het nu weer echt West Coast weer, m.a.w. de regen kwam met bakken uit de hemel. Gelukkig was dit dus een museum-dag!

De laatste dag zijn we via de Arthus’s pass weer teruggereden naar Christchurch. Nog geprobeerd om onderweg gezellig eieren te bakken op ons camping-gasstelletje, maar het winderige Nieuw Zeelandse weer blies steeds de vlam uit...