Eindelijk onderweg

Eindelijk was het dan zo ver. Huisoppas geregeld, auto aan vrienden uitgeleend, de CD-verzameling op MP3 gezet voor in het vliegtuig, de koffers gepakt, de checklist afgewerkt, hebben we alles bij ons? Tickets, geld, paspoorten, Tobin? OK, let's go!

We vlogen met Emirates, want die was op het moment van boeken het goedkoopste. Toen de financiële crisis eenmaal losbrak hebben we maar niet meer naar de ticketstuntprijzen gekeken om niet al te depressief te worden. :-)

Als je van Christchurch naar NL vliegt met Emirates ga je via Dubai. Eerst 3 uur van Christchurch naar Sydney, dan 14 uur(!) Sydney Dubai, en dan nog eens 7 uur Dubai - Düsseldorf. Je kunt in Dubai kiezen voor een 3-uur overstap, maar wij hadden voor een 8-uur overstap gekozen, zodat we op het vliegveld nog even konden douchen en slapen in de zgn. "quiet lounge" (die had Emma al op de web site van het vliegveld gevonden). Dubai staat bekend om zijn moderne gebouwen en het speciaal uit de grond gestampte luxe vliegveld, dus dat zou waarschijnlijk lekker relaxed kunnen.

In Sydney maakte het vliegtuig een tankstop om 23:00 (NZ tijd). We hadden gehoopt dat we konden blijven zitten, maar helaas, ondanks dat we in hetzelfde vliegtuig op dezelfde stoelen verder zouden vliegen, moesten we eruit. Zelfs de handbagage inclusief de hele handel voor Tobin moest mee. Slaperig sjouwend met de hele zooi kwamen we langs een lange rij die voor de security stond. Daar hoefden we niet te zijn, want wij hoefden alleen maar even om te lopen en dan hetzelfde vliegtuig weer in, toch? Toch? Nee helaas, in de rij gaan staan zodat de tassen die in NZ al gecheckt waren nu weer gecheckt konden worden. Mopperdemopperdemopper. Goed, na een kwartier in de rij staan met een jengelende Tobin op de arm konden we doorlopen naar de gate waar we na nog een uur wachten het vliegtuig weer in konden.

De vlucht naar Dubai was ellenlang, maar fantastisch. Heel vriendelijk personeel, en je kon kiezen uit wel 500 programma's en films die je op afroep kon starten en pauzeren. Vooral dat pauzeren was wel handig met een kleintje erbij, want die wil echt niet een half uur wachten met eten zodat jij je film nog even af kunt kijken :-)

We hadden bassinet-stoelen geboekt, dat zijn de stoelen vlak voor de muur, en aan de muur hangen ze dan een wiegje waar het kind in kan slapen. Dat wiegje hangt dan recht voor je neus zodat je er goed zicht op hebt, ideaal. Aan het begin van elke vlucht kwamen ze langs met wat speelgoed en konden we een handpop uitkiezen. 3 Vluchten, dus ook 3 handpoppen :-)

Tobin vond de vlucht geweldig. Hij draaide zich vaak op zijn buik, drukte zich met zijn handen omhoog en stak dan met zijn koppie boven het wiegje uit, waarna hij breed lachend naar iedereen keek met een blik van "goed he!". Al die mensen waren machtig interessant en ook de stewardessen moest flink mee gesjanst worden. Zelfs tijdens het opstijgen en landen gaf hij geen kik. Gewoon de speen erin voor het slikken en nergens last van. Er kwam nog een stewardess op ons af die vroeg "Is dit de eerste keer dat hij vliegt? Ja? Wat hebben jullie met hem een geluk zeg!!!"

Na 14 uur kwamen we met niet al te veel slaap achter onze kiezen aan in Dubai. Op naar de douche!