Naar school

In NZ mag een moeder, als ze dat wil, een heel jaar met zwangerschapsverlof gaan. De eerste 3 maanden worden betaald door de overheid (geen heel salaris, maar iets vergelijkbaar met een bijstandsuitkering), en daarna is het verder onbetaald. Toch kiezen veel vrouwen ervoor om 9 maanden tot een jaar thuis te blijven. Na dat jaar is de werkgever verplicht om de terugkerende moeder weer terug te nemen op de originele stek.

Dit is voor werkgevers natuurlijk erg vervelend, want ze moeten dan een jaar lang de baan vasthouden. Gedurende dat jaar mag de vrouw op elk gewenst moment besluiten weer aan de slag te gaan, maar ze mag ook op het laatste moment nog laten weten dat ze niet terug komt, waardoor de baan dus voor niets een jaar lang is vastgehouden.

Als je hier bij uitzendbureaus gaat kijken barst het dan ook van de advertenties met banen voor een jaar “maternity leave cover”. Zo is Emma ook aan haar eerste baan bij Wormald gekomen, omdat ze in moest vallen voor iemand die met zwangerschapsverlof was.

Maar goed, lekker lang moedertje spelen mag dan voor veel vrouwen het einde zijn, aan Emma is het niet besteed. Na 9 weken was ze het wel weer zat en is ze teruggegaan naar werk voor 24 uur per week, 4 dagen van 6 uur. Gedurende die 4 dagen hebben we dus kinderopvang nodig, en gaat Tobin naar een kinderdagverblijf op 3 minuten lopen afstand van ons huis. En geweldig dat hij dat vindt!!

Omdat veel vrouwen hier vaak langer thuis blijven zijn er bijna nooit hele jonge babies op de kinderopvang, met als gevolg dat de andere kinderen zo’n kleine baby natuurlijk helemaal geweldig vinden. Iedere keer als we Tobin wegbrengen komt er wel weer een dreumes op hem afgerend… “beeeejjbieeeeee!!!”. Ook kan hij zo op “school” zijn Engels leren van mensen die tenminste goed Engels spreken in plaats van ons Nederlandse Engels (we spreken zelf alleen maar Nederlands tegen Tobin).

Het enige nadeel: Tobin vindt het op school allemaal zo geweldig interessant dat hij vrijwel niet slaapt. Zo gauw we hem ophalen beginnen zijn ogen al dicht te vallen en nog voordat we thuis zijn is meneer al ver weg in dromenland. Op de dagen dat Tobin naar school is geweest hebben wij dus alleen maar een slapende baby… geen lol aan. We moeten hem zelfs wakker maken voor zijn avondvoeding en dan slaapt hij daarna door tot 5:00 de volgende ochtend, waarna hij klaarwakker is.

Wij niet, overigens.