Wat een ellende dat borstvoeden!!

Ongeveer 95% van de aanstaande ouders is voor de geboorte van plan was om borstvoeding te geven, maar in de eerste paar weken haakt een groot aantal ouders af, gewoonweg omdat ze niet weten hoe ze het moeten doen, en het dus niet lukt. Daarom geven ze in NZ aan aanstaande ouders borstvoedings-lessen, zodat ze beter voorbereid zijn. Was erg interessant, en wij hadden verwacht dat het dan ook wel helemaal goed zou komen met het borstvoeden. Maar de extra kennis heeft ons voorlopig niet zo heel erg veel verder geholpen. Emma doet het prima volgens de lactatiedeskundige (we hebben dus wel goed opgelet :-) ), maar Tobin is gewoon te ongeduldig en huilt zichzelf helemaal overstuur en Emma erbij.

Voor het voeden

Na het voeden

Ik kan me nu dus helemaal voorstellen waarom zo’n groot percentage afhaakt, want is het dat wel waard? Natuurlijk, het is goed voor de baby. Maar het is toch ook wel gezond voor de baby als zijn moeder niet volledig uitgeput met een zenuwinzinking rondloopt, lijkt me.

Het is misschien extra zwaar omdat Emma een keizersnee gehad heeft, maar alles is nu zo gericht op het borstvoeden dat het hele leuke eraf gaat. Er worden geen banden gesmeed maar eerder verbroken tijdens het voeden, en dat kan toch ook niet de bedoeling zijn.

Voorlopig is Emma maar het meeste aan het afkolven en geven we dat dan via een heel klein slangetje, of gewoon vanuit de fles. Maar als het niet verbetert binnenkort stappen we over op flesvoeding. Hele generaties zijn daarmee grootgebracht en die zijn er ook niet dood aan gegaan :-)