En nu eruit.

Nou, meneer wil er na twee volle weken overtijd nog steeds niet uitkomen dus gaan we hem maar halen.

Vanochtend (19 mei) moesten we om 7:45 bij het ziekenhuis zijn om de bevalling in te leiden. De vroedvrouw controleerde de hartslag en schrok zich rot want die was 190+ en dat is erg hoog. Emma heeft dus eerst 2 uur aan de hartscan gelegen maar na een tijd werd hij weer wat rustiger.

Toen wilde de kinderdokter nog een echo van het hart laten maken voor de zekerheid, maar dat kon pas om 13:00 (in NZ is urgent <4 uur... ). Om 14:30 kreeg de vroedvrouw het groene licht om toch in te leiden ipv een keizersnee, dus dat is mooi.

Na het inleiden is er nog niet veel gebeurd en Emma blijft vannacht in het ziekenhuis. Dus het is vooralsnog spannend. Tijdens de scan bleek wel dat de baby kleiner was dan we hadden gevreesd (we waren bang voor bijna 5 kilo maar hij is ongeveer 3,7) dus dat valt in ieder geval mee voor de bevalling (past er makkelijker door).

Ik ben nu even thuis om te eten en nog en wat spullen te pakken voor Emma (we hadden verwacht in de loop van vandaag al klaar te zijn omdat ingeleide bevallingen meestal te snel gaan) en daarna ga ik weer terug naar het ziekenhuis.

Ik stelde Emma al voor dat ik wel thuis kon blijven om te passen op het huis en dat ze me zou bellen als ik haar en de baby kon ophalen maar dat vond ze geen goed idee ;-)