De melkfabriek

Vandaag was een beetje een hectische dag voor Emma. Het borstvoeden gaat nog steeds niet zo geweldig. Tobin weet onderhand wel redelijk hoe het werkt, maar Emma heeft n.a.v. de keizersnee nog niet zo veel melk als dat normaal is (het duurt dan meestal een paar dagen langer voordat alles echt op gang komt), terwijl Tobin natuurlijk wel net zo veel honger heeft als normaal is.

Van 7:00 tot 13:00 is het daarom zo ongeveer een non-stop borstvoeding- en krijs-sessie geweest met vroedvrouwen van het ziekenhuis, onze eigen vroedvrouw, een borstvoedingsconsulente, en weet ik veel wie allemaal nog niet meer.

Ik heb vanochtend 4 uur gewerkt en toen ik vanmiddag in het ziekenhuis binnenkwam zat Emma in bed. De borstvoedingsconsulente was Tobin aan de ene borst aan het duwen, Tobin was aan het krijsen omdat daar toch niets meer uitkwam, een vroedvrouw was Emma handmatig aan het melken aan de andere borst, en Emma stond het huilen nader dan het lachen omdat ze na 5 uur zuigen natuurlijk al flink beurs was. Maar omdat Tobin de kans had uit te drogen wegens te weinig melk moest hij elke druppel krijgen die er nog uitkwam en daarom gingen ze maar door en door.

Onze eigen vroedvrouw had al lang donormelk geregeld voor Emma maar dat wilde het ziekenhuis niet geven want dat hadden ze niet zelf gecontroleerd. Zucht. Ze wilden wel van hun eigen nep-melk geven maar dat willen we als het niet per se nodig is toch wel proberen te vermijden. Om 15:00 trad de volgende ploeg vroedvrouwen aan. De vroedvrouw die Emma toen kreeg zag ook wel dat het zo geen doen was en heeft toen onze eigen vroedvrouw gebeld hoe het zat met die donormelk. Uiteindelijk hebben ze besloten dat als ik of Emma het zelf geven, zij niet verantwoordelijk zijn dus dan kan het wel. Hadden ze dat niet even een paar uur eerder kunnen verzinnen...

Maar goed, ik kreeg toen een flesje met donormelk en heb Tobin lekker gevoed. Hij vond het geweldig en viel na het drinken meteen in slaap en heeft een paar uur doorgeslapen. Emma dook ook meteen haar bed in en zo heb ik al boek lezend de wacht zitten houden voor het geval Tobin weer wakker zou worden of zou spugen, zodat Emma tenminste een beetje rust kreeg.

Na de aanvankelijke indruk dat onze baby best een makkelijke baby zou zijn hebben we vandaag dus een beetje gemerkt wat ons nog te wachten staat. We kunnen onze borst (of borsten, in Emma's geval) dus nat maken :-)