Put it on the barbie

Nieuw Zeeland is een echt vleesetersland. De barbecue is hier heilig. Onderdeel van de New Zealand Dream is toch wel een huis te hebben met grote tuin en een groot "deck" (houten terras), en op dit deck staat dan een 2 meter brede barbecue waarop je elke zomeravond een berg vlees gooit zodat je dat samen met vrienden onder het genot van een hoop biertjes kunt verorberen.

Nu denken wij bij barbecuen aan een met houtskool gevulde bak met een rooster erover, waar je het vlees op legt, wat je als het klaar is meteen opeet met een sausje erbij. Maar daar heeft de Nieuw Zeelander toch hele andere ideeën over. Zo is in Christchurch bijvoorbeeld het stoken van een open vuurtje verboden ivm. de luchtvervuiling. En daar horen vuurkorven en barbecues helaas ook bij.

Dus hier werken de barbecues allemaal op een stuk of 6 LPG branders met over de ene helft een rooster, en over de andere helft een bakplaat. Om te zorgen dat iedereen op hetzelfde moment zijn bord helemaal vol met vlees kan laden, wordt alle vlees vantevoren op de barbecue klaargemaakt, waarna ze de hele handel in een lauwwarme oven gooien om het uit te laten drogen warm te houden. Lekker sappig zijn de boutjes dus niet, maar het zijn er wel veel. Tja, ieder zijn meug zullen we maar zeggen. :-)

Wat voor vlees ligt er hier zoal op de barbecue? Kip en lam zijn erg populair. Vis en rund ook wel, dat laatste vooral in gehaktburgers. Varkensvlees af en toe (het is in tegenstelling tot in Nederland een stuk duurder dan rundvlees). En hond. Watte? Hond.

Nou ja, niet bij de standaard Nieuw Zeelander, maar in Nieuw Zeeland wonen ook een hoop mensen van de Pacific Islands, waaronder het eiland Tonga. Nu is het in Tonga doodnormaal om als je hond je irriteert hem maar op te eten, en dat heeft Tonganees in NZ dan recentelijk ook gedaan. Slachten en hoplakee, op de barbie.

Tja, dat was toch wel even tegen het zere been van een hoop Nieuw Zeelanders, want honden, die eet je niet op. Ze hebben er geen enkele moeite mee om lieve kleine aaibare lammetjes en masse op te eten, en boerderijdieren hoef je ook niet vriendelijk te behandelen want het zijn maar "units" (eenheden). Maar je eigen hond opeten? Hoe haal je het in je hoofd.

Het blijkt alleen wel te mogen. Wettelijk gezien mag je Bello opeten als je hem maar op humane wijze om het leven brengt. Heel NZ staat nu op zijn kop, en de dierenbescherming wil een wetswijziging laten doorvoeren dat huisdieren niet geconsumeerd mogen worden. Iedereen denkt er het zijne van, dat kun je wel zien aan dit krantenbericht met eenendertig pagina's reacties!

Waar kun je je allemaal wel niet druk om maken in een land waar nooit iets gebeurt :-)