Kerst in de zomer

Ik draai al twee weken de ene Kerst-CD na de andere, maar het wil maar niet zo erg lukken met het Kerstgevoel. Het is zomer. 21 December is hier de langste dag van het jaar. Als je wakker wordt is het al lang licht, en als je naar bed gaat is het net een kwartiertje donker. Kaarsen en lichtjes slaan dus helemaal nergens op.

Toch doen de Kiwi’s erg hun best. “Winter wonderland” is op de radio, overal staan Kerstbomen en er is ook Kerstversiering op de straten. De Kerstman loopt puffend in zijn winterpak door de straten. Het ziet er allemaal een beetje vreemd uit voor iemand die Kerst in de winter gewend is.

Dan is het ook nog zo dat hier met Kerst de zomervakantie begint, en tijdens de zomervakantie ligt heel NZ plat. In de week voor Kerst moet dus nog alles snel afgemaakt worden. Iedereen rent zich rot naar de winkel voor Kerstcadeaus (geen parkeerplaats meer te vinden... waar ken ik dat ook al weer van), en op het werk rennen ze zich rot om alles snel af te krijgen. Kerst-stress is hier dus heel normaal. “Silly season” noemen ze het hier ook wel.

Maar goed, we willen toch wel iets aan Kerst doen, dus we hebben de kamer maar een beetje leuk versierd, en als je de gordijnen een beetje vroeg dichtdoet is het ook nog een beetje donker. Op Kerstavond hebben we een lekkere lamb-roast voor in de oven, gaan we naar het carol singing in de Christchurch Cathedral en daarna naar carol singing by candlelight in een klein parkje, georganiseerd door het Leger des Heils. Op 1e Kerstdag gaan we naar Ashburton voor het traditionele Kerstbezoek aan de ouders ;-)

Dus we vermaken ons wel. Maar Kerstgevoel... tja...