De verhuizing

Je hebt hier niet alleen op nieuwjaarsdag vrij, maar standaard ook op 2 januari. Dat kwam wel goed uit, want woensdag 3 januari kregen we de sleutels van het huis, en we zijn dus druk bezig geweest met inpakken. Het was maar één kamer, maar wat kún je daar een hoop rotzooi in kwijt als je dat wilt ;-)

3 Januari gebruikt om schoon te maken en de monteurs van Telecom en het elektriciteitsbedrijf ontvangen om alles aan te sluiten. De elektromonteur vroeg voordat hij de stroom aanzette of we geen dozen op het elektrische fornuis hadden staan. “Je zult ze de kost geven die dat wel doen en het fornuis nog hebben aan staan ook” zei hij. Wanneer dan de elektriciteit erop komt gaat het een beetje stinken in huis... Tja.

Toen alles in het nieuwe huis een beetje op orde was werd het tijd om alle spullen die keurig in Ashburton al die tijd lagen te wachten op te halen. 4 Januari om 17:00 een 22 m3 vrachtwagentje gehuurd. Bij het verhuurbedrijf vroegen ze of ik al eens vaker in zo’n ding gereden had, en kreeg ik uitgebreid te horen hoe veel elk krasje zou kosten. Blijkbaar hadden ze er niet zo heel erg veel vertrouwen in :-) Ik zelf vond het wel meevallen, ik had al eens eerder in zo’n bakbeest gereden, alhoewel het toch wel weer even wennen was, vooral de versnellingsbak was erg onhandig.

Vanuit het verhuurbedrijf meteen naar Ashburton gereden, terwijl Emma in Christchurch achterbleef om nog meer in het huisje schoon te maken. Op donderdagavond en vrijdagochtend samen met mijn vader en Martha de vrachtwagen ingeladen. Dat was met zijn drieën nog een heel karwei, en niet alles paste er helemaal in. Alle grote dingen hebben we in ieder geval ingeladen, de rest kan altijd nog in etappes worden opgehaald als we op bezoek komen.

Op de terugweg had ik het idee dat de vrachtwagen wel een beetje zwaar beladen was, hij schommelde *erg* langzaam (i.t.t. op de heenweg). Af en toe was ik bang dat hij in de bocht om zou vallen... ik heb dus behoorlijk voorzichtig gereden. Maar goed, ik heb het heelhuids gehaald, en heel-inboedels ;-) Dat was toch wel weer een opluchting, want er zaten echt rotstukken tussen. Bijvoorbeeld de Rakaia-brug, een smalle 2-baans brug van 2 km lengte waarvan de banen nauwelijks breder waren dan het vrachtwagentje zelf. En als er dan ook nog vrachtwagens van de andere kant komen is het toch wel even zweten :-)

In ChCh werden we met uitladen geholpen door onze Hongaarse huisgenoot en een Nederlandse mede-emigrant die we in NL al hadden ontmoet via het nieuwzeelandforum.

De laatste doos...

Uiteindelijk waren we net op tijd klaar om om 17:00 de vrachtwagen weer terug te brengen. Het hele stuk schadeloos gereden, maar je bent er niet totdat het afgelopen is, want op de parkeerplaats van de verhuurder... ging het gelukkig ook allemaal goed. Zonder ook maar een schrammetje erbij leverde ik het apparaat weer in en kreeg ik de volledige borg weer terug.

Nog de laatste spullen uit onze oude kamer opgehaald, het bed (nou ja, de matras op de grond) opgemaakt en lekker neergeploft en in slaap gevallen. Onze eerste nacht in het rustieke huisje aan de rivier.