Een auto met gebruiksaanwijzing

In Nederland hebben we een auto nodig om iedereen te kunnen bezoeken. En krenten als we zijn, hebben we die natuurlijk gehuurd bij een tweedehands autoverhuurbedrijf. Dat scheelt, want nu betalen we 450 ipv. 1300 Euro voor 4 weken.

Maar, dan moet je ook niet zeuren over wat je meekrijgt. De eerste auto die Emma had opgehaald was zo'n Bassie-en-Adriaan auto, zo groot als een tank maar zo oud dat hij niet eens gordels achterin had. Dat was niet echt handig want wij hadden een kinderzitje, en het is niet zo leuk als die de hele tijd voorin moet als je met zijn drieën door NL aan het crossen bent.

Dus toen ik terug kwam uit Engeland heb ik even met het verhuurbedrijf gebeld of we die niet konden ruilen voor een iets recenter model. Dat kon. Hij had nog wel een andere staan met wel gordels achterin. Het verhuurbedrijf is blijkbaar wild van auto's met opklappende koplampen, want nu hebben we een Mazda 323, met ook nog een brulpijp eronder gemonteerd. Daar rijden we dan als keurig nette truttige burgerlijke mensjes in deze aandachttrekker.... VROOOOAAAAAA!!!!!

Er is op deze auto trouwens ook nog wel het een en ander triviaals aan te merken, zo werkt de blower niet hard genoeg zodat we op koude vochtige dagen elke 5 minuten met een doekje de beslagen voorruit moeten schoonvegen. Ook leidt de snelheidsmeter een compleet eigen leven. Soms maakt hij een heel eigenaardig geluid en geeft dan 120 aan, terwijl we gewoon in de stad 50 aan het rijden zijn. Op andere momenten geeft hij standaard zo'n 15 km/u te veel aan. Op een 80 km weg reden we keurig 80 en kregen ondanks dat een hele sliert achter ons aan. Op een gegeven moment kwamen we langs zo'n "u rijdt nu" bordje, en dat gaf 65 aan. Aaaahhh....

Maar goed, een kniesoor die daarop let. Al deze ongemakjes doen ons weer denken aan onze goede oude Peugeot waar elke 100 km ook weer iets vanaf viel. Nostalgie alom. En nu maar hopen dat we geen bon krijgen omdat we geen idee hebben hoe hard we gaan...