Met Pasen naar Nelson

Goede vrijdag en Tweede Paasdag zijn Nationale Feestdagen hier. Dat is 4 dagen vrij achter elkaar. En wat doe je dan als rechtgeaarde (Nlse) Kiwi? Juist ja, je gaat een weekend weg. Wij dus ook.

Op naar Nelson in het noorden van het Zuid-Eiland wat bekend staat om de mooie natuur (Abel Tasman park) en de arts & crafts die daar te vinden zijn... Nelson heeft namelijk de hoogste concentratie kunstenaars per vierkante kilometer van heel NZ.

We waren allebei nog nooit in Nelson geweest en wisten dus niet wat we konden verwachten. We wisten wel dat accommodatie snel volgeboekt was en aangezien een kamer met badkamer in ‘mijn toestand’ wel handig was hadden we de overnachtingen maar vast in januari geboekt.

Vrijdagochtend zijn we vertrokken en na een trip van zo’n 6 uur met een tussenstop bij de Maruia waterval (mèt sandflies kwamen we later achter…) kwamen we aan in Nelson. Over het algmeen kun je hier in NZ niet zoveel gezelligheid vinden maar in Nelson wel. Er hingen overal bloemenmandjes en de straten waren gewoon (op zijn Nederlands) gezellig ingericht.

De volgende ochtend zijn we (ik met opgezwollen voeten door allergische reacties van de sandflies) naar de alom zeer bekende lokale markt getrokken. Er waren daar allerlei kunstenaars die hun arts & crafts kwamen verkopen en natuurlijk ook de nodige delicatessen. Bij die arts & crafts moet je denken aan potten bakken, glaswerk, etc. Erwin was erg blij met de delicatessenkraampjes ;-) want hij heeft er eindelijk lekkere pindakaas gevonden waar hij meteen een kilo van gekocht heeft. Gek wat dat met je doet, verhuizen naar een ander land. In nederland at hij nooit pindakaas.

’s Middags zijn we naar een glasblazer gegaan om te zien hoe dat in zijn werk ging en hebben Nelson een beetje doorgelopen. Ergens in een cafeetje lekker gelunched en nog even naar het strand gegaan om uit te waaien.

Op zondag leek het ons wel leuk om de baaien van Abel Tasman National Park te gaan bekijken. Deze baaien kun je alleen per boot bereiken. Je kan dan een watertaxi nemen, je in de ene baai laten afzetten, wandelen naar de volgende baai en dan weer opgehaald worden door de (van tevoren besproken) watertaxi. Superleuk systeem! Je kan alleen zo’n 1.5-uur-durende-heuvel-op-en-heuvel-af-wandeling niet doen binnen 2 uur als je 8 maanden zwanger bent…. Jammer voor ons dus maar niet getreurd. Wij hebben toch de boot genomen naar een baai en ons daar laten afzetten om daar ter plekke nog wat te kunnen wandelen en zwemmen.

De tocht naar die baai was geweldig, het uitzicht was fantastastisch dus ik was maar wat blij dat we toch gegaan waren! Na een verfrissend drankje voor Europese prijzen bij een lodge in de baai zijn we gaan zwemmen in het meest heldere zeewater dat ik ooit gezien heb. Met een nat badpak en natte zwembroek (de boot kwam ons iets eerder ophalen dan verwacht ;-) zijn we weer teruggegaan naar Nelson.

Maandag was het weer tijd om te vertrekken dus we zijn via allerlei mooie (kust)wegen terug naar Christchurch gereden. We hebben lekker op ons gemak gedaan met in ons achterhoofd dat dit een van de voorlopig laatste keren was dat we onbezorgd met z’n 2-en een tripje zouden maken. Door deze relaxte houding kwamen we wel pas om 22.30 uur op onze laatste druppel benzine thuis maar we hadden enorm genoten!!