Een MEGA champignon

Onze Hongaarse huisgenoot is een paar dagen naar Hanmer Springs geweest om te vissen, en daar is hij in het bos ook een paddestoel tegengekomen. Wat een mega-joekel was dat ding zeg! Rook precies hetzelfde als gewone champignons, alleen was de structuur veel zachter. Wij mochten de helft van hem hebben en hebben daar even lekker van genoten, nadat we alle wormpjes eruit geplukt hadden :-) Lekker met uitjes roergebakken in boter met een peper-roomsausje eroverheen, hmmmmmm......

BOXING DAY SALE!!!!

Op tweede Kerstdag heb je lekker vrij. Dus wat ga je dan doen? Lekker relaxen winkelen!! Omdat ze hier vlak voor de Kerst nog niet genoeg stress gehad hebben, houden ze de uitverkoop van het jaar hier op tweede Kerstdag. Bijna alle winkels doen mee met 20%-50% korting op alle artikelen, ALLEEN VANDAAG!! Het is dus zaak om zo vroeg mogelijk zo veel mogelijk winkels af te gaan om alle dealtjes nog te kunnen bemachtigen, anders loop je het allemaal mis... Ook als je grote aankopen wilt doen heb je weinig bedenktijd, want morgen is het allemaal weer veel duurder. Hoe meer je koopt, hoe meer je uitgeeft bespaart. En aangezien veel mensen het geld voor Januari vlak voor Kerst al gekregen hebben, hebben ze toch geld zat om uit te geven. Dat ze in Januari ook nog moeten eten denken ze maar even niet bij na...

Het is dus een drukke dag, die tweede Kerstdag. De naam boxing day komt uit de tijd dat de armen met doosjes kwamen bedelen voor de overblijfselen van het Kerstmaal van de rijken, maar hier in NZ is het heden ten dage ook wel van toepassing... op geen enkele andere dag lopen mensen met zo veel dozen de winkel uit.

Aangezien we zelf op 4 januari in een nieuw huisje trekken en dus toch een wasmachine en koelkast nodig hebben, hebben we maar lekker meegedaan en zijn gaan shoppen voor een wasmachine en een koelkast. Je kon bijna over de hoofden lopen en er was geen parkeerplaats meer te vinden (alweer niet), en de verkoper-klant-verhouding was ongeveer 1 op 2, je werd dus continu aangesproken of je geholpen wilde worden...zucht :-). Maar goed, uiteindelijk hebben we wel een redelijke deal gescoord dus we zijn tevreden (maar zonder dozen, de apparaten worden bezorgd) de winkel uitgelopen.

Waanzinnige kortingen of niet, dit was eens maar nooit weer. Volgend jaar gaan we een lekkere RUSTIGE tweede Kerstdag vieren. Toch? Tenminste.. als we niet te veel goede deals mislopen... ;-)

Nog meer banenjacht

Het is af en toe wel een beetje om moedeloos van te worden... het ene bedrijf wil me niet omdat ik teveel software gedaan heb, het andere wil me niet omdat ik teveel hardware gedaan heb, of ze willen me niet omdat ik net niet genoeg ervaring heb met het softwarepakket dat ze gebruiken, of ik heb maar ervaring met systeembeheer van 20 mensen ipv. 100. En als ze me dan technisch goed genoeg vinden dan heb ik niet alle strikvragen over mijn karakter goed beantwoord. En zelfs als ik daar allemaal doorheen gekomen ben en ze zien me helemaal zitten, is er plotseling een 6 maanden aannamestop voor de betreffende afdeling ingesteld... Tja, de baan van solliciteren gaat niet altijd op rolletjes, zoals vele mede-solliciteerders waarschijnlijk kunnen beamen :-)

Maar goed, ondanks alle afwijzingen ben ik stug door blijven solliciteren. Je leert de bedrijven hier een beetje kennen en van elk gesprek leer je ook een hoop. Daarnaast ben ik wat cursussen gaan doen, ik had er nu toch de tijd voor. En huizen bekijken, koken, de was doen, boodschappen doen, afwasmachine vullen en uitruimen, vuilnis buiten zetten, kortom, spelen voor huisman. Dus ik hoefde me in ieder geval niet te vervelen.

Op 5 december kreeg ik een interview voor de baan van technisch auteur, voor het schrijven van handleidingen (je weet wel, die dingen die iedereen meteen weggooit). Ik zou in die baan met zowel hardware- als software-ontwerpers te maken krijgen, en dan hun ingewikkelde verhalen moeten vertalen naar iets dat het gepeupel ook nog kan begrijpen. Aangezien ik zowel hardware- als software-ontwerper geweest ben, kan ik aardig met die lui kletsen, en ik heb in mijn computerondersteuningstaken genoeg oefening gehad in het simpel uitleggen van ingewikkelde materie, en vind dat nog leuk ook. Dus die baan leek me wel wat.

Het gesprek ging hartstikke leuk, we hadden de grootste lol. Ik moest ook commentaar leveren op een recente handleiding van ze, wat ik anders zou doen. Nou, ik heb altijd wel commentaar genoeg op van alles en nog wat, dus ook op hun handleiding ;-) Al met al vonden ze het goed genoeg om me nog een keer uit te nodigen, op dinsdag 19 december.

In het tweede gesprek kreeg ik een soort van IQ-test, kreeg ik allemaal projecten voorgeschoteld die ik in de baan ook zou tegenkomen, en moest ik vertellen hoe ik die zou aanpakken. Ik kreeg ook een rondleiding door de fabriek, en heb degene ontmoet met wie ik het nauwste zou gaan samenwerken. Ook dat ging allemaal prima.

Het ging allemaal zo prima, dat ze me een baan hebben aangeboden! 21 December het contract ontvangen, en op 22 december – de laatste dag voordat de zomervakantie begint - getekend en ingeleverd. 8 Januari kan ik beginnen!! Dat was nog eens een leuk Kerstcadeau!

Het bedrijf heet Dynamic Controls en ze maken van die joystick-besturingen voor op elektrische rolstoelen. Als je binnenkort dus op de snelweg door zo’n rolstoel wordt ingehaald dan heb ik daar waarschijnlijk wat mee te maken ;-) Maar alle gekheid op een stokje, ik vind het ook erg leuk om voor een bedrijf te werken dat gehandicapten helpt. Daarvoor werken geeft denk ik toch meer voldoening dan het ontwerpen van het nieuwste elektronische speeltje. Al met al ben ik er erg blij mee (en Emma ook natuurlijk), dus we gaan een leuke en gezellige Kerst tegemoet!

Kerst in de zomer

Ik draai al twee weken de ene Kerst-CD na de andere, maar het wil maar niet zo erg lukken met het Kerstgevoel. Het is zomer. 21 December is hier de langste dag van het jaar. Als je wakker wordt is het al lang licht, en als je naar bed gaat is het net een kwartiertje donker. Kaarsen en lichtjes slaan dus helemaal nergens op.

Toch doen de Kiwi’s erg hun best. “Winter wonderland” is op de radio, overal staan Kerstbomen en er is ook Kerstversiering op de straten. De Kerstman loopt puffend in zijn winterpak door de straten. Het ziet er allemaal een beetje vreemd uit voor iemand die Kerst in de winter gewend is.

Dan is het ook nog zo dat hier met Kerst de zomervakantie begint, en tijdens de zomervakantie ligt heel NZ plat. In de week voor Kerst moet dus nog alles snel afgemaakt worden. Iedereen rent zich rot naar de winkel voor Kerstcadeaus (geen parkeerplaats meer te vinden... waar ken ik dat ook al weer van), en op het werk rennen ze zich rot om alles snel af te krijgen. Kerst-stress is hier dus heel normaal. “Silly season” noemen ze het hier ook wel.

Maar goed, we willen toch wel iets aan Kerst doen, dus we hebben de kamer maar een beetje leuk versierd, en als je de gordijnen een beetje vroeg dichtdoet is het ook nog een beetje donker. Op Kerstavond hebben we een lekkere lamb-roast voor in de oven, gaan we naar het carol singing in de Christchurch Cathedral en daarna naar carol singing by candlelight in een klein parkje, georganiseerd door het Leger des Heils. Op 1e Kerstdag gaan we naar Ashburton voor het traditionele Kerstbezoek aan de ouders ;-)

Dus we vermaken ons wel. Maar Kerstgevoel... tja...

Op zoek naar een nieuw huisje

Een kamer is wel lekker goedkoop, maar het delen van het huis met huisgenoten... tja. Op het ene moment kun je de grootste lol met ze beleven, maar er zijn toch ook van die momenten dat je zou willen dat je een huisje voor jezelf had. We zijn dus toch maar door blijven zoeken.

Opnieuw door heel Christchurch heen crossen om allerlei huizen te bekijken waarvan of de opgegeven prijs niet klopte, of de huiskamer naar schimmel stonk (huizen hebben hier erg veel last van vocht), of de slaapkamertjes zo klein waren dat we ons bed er niet eens in elkaar zouden kunnen zetten, of waarvan de huisbaas ons wel zag zitten maar het toch maar gaf aan andere mensen. Een redelijk huurhuis vinden voor een betaalbare prijs (we moeten kunnen rondkomen van Emma’s salaris omdat ik nog geen werk heb) is nog niet zo makkelijk hier.

Op een gegeven moment zag Emma op het web een hartstikke leuk huisje, aan de oever van de rivier de Avon, die door Christchurch heen loopt. Maar eens even wezen kijken aan de buitenkant (een drive-by noemen ze dat hier). 3 Slaapkamers en een leuke tuin en dubbele garage. Hele rustige straat, een veranda die over de rivier uitkijkt... en dat voor 550 Euro per maand, dat is hier erg goedkoop voor 3 slaapkamers. Droom droom droom... Een hele dag geprobeerd de makelaar te bellen om te vragen of het huis nog vrij was. Nou, de makelaars hier zijn niet echt heel goed te bereiken.. ik kon de voicemail onderhand woord voor woord opzeggen. Uiteindelijk maar zelf naar het kantoor gegaan, maar het bleek dat er al 3 andere gegadigden voor het huis waren. Maar... wij konden ook nog onze interesse schriftelijk opgeven en dan zouden we in de poule belanden. Niet dat ik het idee had dat we nog enige kans maakten, maar ja voor zo’n leuk huis wilden we nog wel een gokje wagen dus zo gezegd zo gedaan.

Als je hier je interesse in een huis schriftelijk opgeeft, dan is dat bindend, dus je kunt in de tussentijd niet bieden op een ander huis want als ze dan alle twee ja zeggen zit je aan twee huizen vast. Dat is allemaal leuk en aardig, maar dan moet het toch wel binnen afzienbare tijd duidelijk zijn of je het huis krijgt of niet. Ze konden vooraf geen termijn opgeven, want alle referenties van alle gegadigden moesten nagetrokken worden, en daarna de resultaten naar de huisbaas gestuurd. Die zou dan uiteindelijk beslissen. De huisbaas van dit huis bleek “overseas” en dus onbereikbaar. Hij reageerde niet op emails en voice mails. Intussen zagen we in de krant allemaal andere leuke huisjes voorbij komen dus daar baalden we best wel van.

Na een week was ik het zat en belde ik op of ik mijn bod terug kon trekken. De makelaar vertelde me dat dat in dit geval wel zou kunnen omdat het zo lang duurde, maar dat we op zich veel kans maakten want bij hen stonden we boven aan de lijst. Ze moesten alleen nog bevestiging krijgen van de huisbaas dat dat goed was. Owkeeejjj.... nou dan wachten we nog maar een paar dagen, niet? :-)

Twee dagen later werd ik gebeld... we hadden het huis!!! Yesss!! Huurcontract getekend, en 5 januari verhuizen we er naartoe. hopelijk krijgen we daar een beetje meer een Nieuw Zeeland gevoel, tot nu toe was het bij ons thuis drukker qua verkeer dan in Eindhoven :-) Maar met een veranda die uitkijkt op de rivier zou dat toch moeten kunnen lukken het komend jaar!

Voor de mensen die de lokatie aan de rivier van bovenaf willen zien, is hier de link naar het huisje in Google Earth. Het is het huisje naast (onder) het huis met het rode dak.

Het weer is maar raar hier

Ze hebben het in NZ wel eens over "4 seizoenen in één dag". Nou, dat klopt ook wel. De ene dag is het 27 graden, de volgende dag 11 graden. Zomer in december? Ik heb er nog niet al te veel van gemerkt :-) En dan heb je van die dagen dat de zon schijnt maar de zuidenwind (vanaf de zuidpool) nog steeds behoorlijk fris is. Loop je in de zon dan heb je het door het gat in de ozonlaag bloedheet, loop je 10 meter verderop de schaduw in dan lopen de rillingen over je rug. Trui aan, trui uit, trui aan, jas aan, jas en trui uit, etc. etc. etc... Ik denk dat we er nog wel aan zullen wennen, we zien hier regelmatig bij 11 graden Kiwi’s in korte broek en T-shirt rondlopen, en geen enkel teken dat ze het koud hebben.

De weersvoorspelling hier is een hele show met over het land scherende animatie (klik op "view flyby"), maar afgezien van de mooie plaatjes hoef je er niet veel waarde aan te hechten... het klopt namelijk nooit. Dacht je dat Erwin Krol er vaak naast zat? Nou dan moet je hier maar eens langskomen :-) Het is ook bijna niet te doen om het weer hier goed te voorspellen want NZ is een langgerekt eiland van 130 km breed in een oceaan. In die 130 km zit ook nog een bergrug, die het weer ook erg beïnvloedt. Gevolg is dat bij een weersverwachting je enige kans loopt dat het voorspelde weer ook werkelijk gaat optreden, maar eigenlijk is er net zo veel kans dat het compleet anders gaat. Vandaag zou het bijvoorbeeld de hele dag flink gaan regenen bij 13 graden. Vanochtend een regenbuitje gehad, voor de rest was het de hele dag heel aardig half bewolkt met 20 graden. Vandaag hoor je me dus niet klagen, op de dagen dat het andersom is wel ;-)

Dank U Sinterklaasje!

5 December... in heel NL is iedereen druk cadeautjes aan het uitpakken. Blijkbaar zijn we dit jaar stout geweest, want de Sint heeft ons dit jaar overgeslagen... of toch niet??? Wat ligt daar nou in onze klompen? Een chocolade-Sinterklaas (als je goed kijkt zie je dat hij vermomd is als Kerstman)! Dank U P&M Sinterklaasje!

Het feit dat de linkse kerstman niet meer helemaal compleet is op de foto, komt door Emma’s onbedwingbare zucht naar kerstmannenchocolade...

The Santa Parade

Tijdens “Christmas in the park” kregen we een kaartje uitgereikt met een overzicht van de evenementen er binnenkort nog meer op stapel stonden. Wegens de integratie altijd zinnig om heen te gaan, want dan weet je tenminste een beetje wat er speelt. Op 3 december zou de Santa parade worden gehouden. Dit was “zonder twijfel het grootste en succesvolste jaarlijkse evenement van het NZ’se Zuid Eiland – MIS HET NIET!!!”. Nou, die tekst zag er veelbelovend uit, dus zijn we maar even een kijkje gaan nemen.

Goed, als dit het grootste jaarlijkse evenement is, dan vraag ik me af wat de andere evenementen voorstellen. Het was een soort Carnavalsoptocht. Zonder veel muziek, zonder confetti, en met een stoet van een paar grote maar vooral veel kleine wagentjes die voornamelijk waren voorzien van reclame. Het geheel duurde ongeveer anderhalf uur maar wij hadden het na 20 minuten wel gezien... saai saai saai. Nee, geef ons dat Christmas in the park maar, veel leuker!


De foto is niet van mezelf (geen camera bij me) maar in 2004 genomen door Phillip Pearson. De foto komt echter aardig overeen met wat wij dit jaar gezien hebben.