Peking eend

Bij mijn vader in de tuin staat een wok. Vraag me niet waarom, maar hij staat er :-) In de tuin lopen ook twee "huis-eenden" rond. Een eendenstelletje dat per jaar een half jaar in de tuin neerstrijkt. Best gezellig, zo lang het er twee blijven tenminste (en geen 100). Het vrouwtje vindt het lekker om in de wok te badderen, dus zodoende de naam Peking Eend. Wok, China, Peking, Eend, Peking-eend. Grappig, etc. Haha.

Vandaag opnieuw naar Christchurch geweest. Het gesprek met de recruiter was weer positief. Emma kreeg op de mobiel nu al een telefonisch interview voor de belastingdienst, en volgende week laten ze weten of ze weer een ronde verder is. Dus dat is hoopgevend. Ik werd gebeld door de bussenfabrikant uit Ashburton, a.s. woensdag om 14:00 mag ik op gesprek komen. En dat n.a.v. een open sollicitatie! Emma heeft volgende week ook nog een gesprek in een fotostudio in Chc, voor studiomanager, whatever that may be. Is weer eens wat anders dan office manager :-) Je komt dus de grappigste banen tegen hier als je zomaar wat bedrijven binnenloopt.

Maar goed, er lijkt nu dus een beetje schot in de zaak te komen! Maar nu eerst weekend... de baan van "zoeken naar een baan" is toch best wel vermoeiend soms.

Banenjacht!

Gisteren ben ik bij Designline langsgeweest, een bedrijf in Ashburton dat autobussen maakt. Daar zou ik mijn werktuigbouw-ervaring goed kunnen gebruiken. Ze hebben mijn CV aangenomen en zouden er naar kijken. Emma heeft per mail op een baan bij de belastingdienst gesolliciteerd.

Vandaag zijn we naar Christchurch gegaan. Ik ben bij twee recruiting-agencies langsgeweest, en Emma is zo maar een stel bedrijven binnengelopen met haar CV. Dat kan hier namelijk ook :-)

Als je hier gaat solliciteren en een bedrijf heeft interesse (lees: wil je sollicitatie überhaupt behandelen) dan moet je hier een uitgebreid formulier invullen waar je alles wat op je CV staat nog eens opnieuw met de hand kan invullen. Waarschijnlijk zo dat iemand anders dat dan weer in een computer kan inkloppen... :-) Ook moet je meteen een medische verklaring invullen. Ik vind het wel grappig dat dit hier van tevoren gebeurt, in NL doen ze dat vaak pas als je al concreet zicht op een baan hebt. Maar goed, 's lands wijs, 's lands eer... we zijn niet uit NL vertrokken om alles het zelfde te blijven/willen doen als dat we gewend waren.

Emma heeft drie CV's bij bedrijven achter kunnen laten. Bij mij was de eerste recruiter nogal kritisch, de tweede was een stuk positiever, die had ook meteen al een baan in gedachten. Ik ben benieuwd. Morgen gaan we opnieuw naar Chc, ik ga nog een derde recruiter bezoeken, en daarna gaan we eens rondrijden om te zoeken naar een geschikte wijk en/of huizen om in te gaan wonen.

Aan de ene kant is het natuurlijk niet handig om al een huis te gaan huren voordat we een inkomen hebben. Aan de andere kant is netwerken hier heel belangrijk om aan een baan te komen, en als we op 1,5 uur rijden van Chc blijven zitten dan komt dat netwerk daar er nooit. Een beetje de kip en het ei probleem dus. Maar kijken kan natuurlijk altijd...

Afprijzen kunnen ze hier wel

Ga je winkelen voor een scheerapparaat, kom je thuis met een strijkijzer. We hebben hier een grappige winkel gevonden: Briscoes. Dat is een soort V&D met voornamelijk elektrische apparaten, maar ook servies etc. Erg leuk. En afprijzen kunnen ze in die winkel ook prima. Een top-strijkijzer voor $150,- (75 Euro), in de uitverkoop voor $99, en dan nog eens 40% korting op alle strijkijzers, behalve degenen die al afgeprijsd waren, behalve die, die afgeprijsd waren voor de uitverkoop. Snappu het nog? Wij ook niet, maar het resultaat was dat we maar $60,- hoefden te betalen. Daar kan de personeelswinkel van Philips (waar Emma kon kopen omdat ze Philips werknemer was) bij lange na niet tegenop! En dat gebeurt hier nou om de haverklap... Als je een beetje uitkijkt heb je hier dus vrij goedkoop een uitset bij elkaar :-) Nu nog een scheerapparaat...

Oh ja, het plaatje is van de zonsondergang waar we vandaag tijdens het avondeten door het raam van de kamer van hebben kunnen genieten!

Happy birthday to me

Vandaag, 17 september 2006, mocht ik vieren dat ik al weer 37 jaar op deze aarde rondloop. Dat was best bijzonder, want de aarde heeft het al die tijd maar met me uitgehouden ik ben nu half zo oud als mijn vader dit was mijn eerste verjaardag in NZ. Hopelijk volgen er nog vele :-)

Vanochtend ook voor het eerst naar een kerk hier geweest: de “New Life church”. En weer troffen we een halve kerk aan. Een paar jaar terug was dat omdat het toen Kerst was (en dan is het hier uitgestorven want het is hier met Kerst zomervakantie), en nu was het omdat er een of ander kamp was waar de meerderheid van de kerkleden heen was gegaan. Het “worship team” bestond nu uit een keyboard-speelster en een bassist, waarbij ik meteen merkte dat de problemen tussen een keyboardist en de bassist universeel zijn heheh.

’s Middags heerlijke carrot cake met een lekkere berg slagroom gehad (nu mocht het een keer), en daarna met Emma naar een van mijn lievelingsplekken in NZ gegaan, de Rakaia Gorge. En laat die nou net maar een uurtje rijden van Ashburton zijn!

Tijdens het ritje er naartoe bereikte onze NZ'se auto een mijlpaal: de 100.000 km! Als afsluiting van de avond lekker met zijn tweeën bij de Indiaan gegeten voor totaal 23 Euro, en dat was ook niet te versmaden. Al met al een geslaagde dag.

De komende week gaan we hard bezig met datgene waar we de afgelopen week door de jetlag, bijpraten, het zoeken naar een bank, het verkennen van het stadje en de supermarkten, het kopen van wat essentiële zaken, het bijhouden van de weblog e.d. niet echt aan toegekomen zijn: solliciteren! “De IT-banen liggen voor het oprapen in Christchurch!”. Eh… welgeteld DRIE advertenties in de hele zaterdagkrant??? Hmmm :-/ Dat wordt toch wat creatiever worden denk ik. Maar goed, dat maakt het ook wel weer spannend. We zullen zien… (en bellen, en mailen, en schrijven, en desnoods dreigen ;-)

De ene bank is de andere niet

Zo, na wat commentaar van sommige mensen hier maar weer een update ;-). De afgelopen dagen hebben we geprobeerd om over de jetlag heen te komen. Dat lukt aardig maar we zijn er nog niet. We moeten ons lichaam wijs maken dat dag, nacht en andersom geworden is. Gewoon stug volhouden maar.

Erwin probeert 3 jaar niet-koffiedrinken met zijn vader in te halen en ik ben nog te duf om links te rijden. Morgen zal ik eens achter het stuur kruipen.

Onze eerste ontdekkingstocht in de wondere wereld van Nieuw Zeeland hebben we ook achter de rug. We zijn nl. van de week langs wat banken gegaan om te informeren naar een lopende rekening. Bij de meeste banken moet je een bepaald bedrag per maand (service fee) betalen om alleen een rekening te hebben bij die bank. Daar bovenop vragen ze per transactie (elke keer dat je pint, geld opneemt of geld overmaakt) ook nog eens een klein bedrag (EUR 0,15 -0,25). Elke bank heeft zijn eigen regels hiervoor dus het loont om hier en daar te informeren want kleine bedragen kunnen natuurlijk wel flink oplopen. In eerste instantie vonden we het hele systeem wel vreemd maar als je bedenkt dat je bij de ABNAMRO ook 15 Euri betaalt voor je wereldpas (en dat maal 2 = NZD 60,-) ben je even duur uit als hier bij de goedkoopste bank die NZD 5/maand vraagt inclusief alle transacties en pasjes! We hebben ook een bank gevonden waar alles gratis is als je alles alleen via telebankieren doet.

Morgenmiddag gaan we naar Mount Hutt om Erwin’s verjaardag te vieren (die is Zondag jarig maar Zondag wordt het niet zulk mooi weer dus vieren we een gedeelte morgen). Mount Hutt is een skigebied vlakbij Ashburton. We willen met een met een kabelbaantje omhoog gaan naar de top van de berg (heeeel lui) om te genieten van het mooie uitzicht. Er ligt wel 2 meter sneeuw daar dus dat wordt onze jastruien en dikke schoenen aan!!!!!

We zijn nieuwe Kiwis!

Nou, het is gebeurd! We zijn heelhuids aangekomen in NZ, we hebben een stempel in ons paspoort en we mogen hier voorgoed blijven.

De vlucht was weer lang, maar aan het eind kregen we voordat we aan de grond kwamen een schitterend uitzicht op de NZ'se alpen die rond deze tijd nog mooi in de sneeuw staan. Na dit mooie uitzicht landden we op Christchurch International Airport, en daar waren we dan!

Het was wel een partijtje wachten, want bij de paspoortcontrole moesten we een "residence permit" stempel krijgen ipv. een tourist stempel. Vervolgens moesten we aangeven of we hout in onze bagage hadden. Dat hadden we, in alle 4 koffers wel iets. Dus die moesten allemaal open. Maar uiteindelijk kwamen we, op echte Nederlandse houten klompen, NZ binnengewandeld als nieuwe bewoners. YESSS!!!

Mijn vader en Martha stonden ons al op te wachten en samen zijn we naar hun huis in Ashburton gereden, op ongeveer 80 km van Christchurch af. Nu lekker uitrusten, de weblog bijwerken (jaja!), bijslapen en dan solliciteren maar!

We zijn halverwege

Dit schrijven we vanuit Singapore :-)

Om 6:30 vertrokken uit Wijchen naar Schiphol. Prachtige zonsopgang onderweg. Mooie mistflarden over de weiden met oranjebeschenen bomen erlangs. Het leek wel alsof NL ons nog even wilde laten zien "Ja maar ik ben ook mooi hoor!" Om even na achten waren we op Schiphol en we konden meteen doorlopen naar de check-in balie! Er was niemand voor ons! Dat heb ik nog nooit meegemaakt, en Emma ook niet. We hadden dan ook nog geen slotjes op onze koffers gedaan, want dat doen we altijd als we staan te wachten voor de check-in.Nu kon de check-in dame op ons wachten :-) Eindelijk gerechtigheid heheh.

Na de check-in wat gaan drinken met alle mensen die ons kwamen uitzwaaien (Pa en Ma Spreeuwers, een zus van Emma met aanhang en de broer en zus van Erwin met aanhang en Debora), afscheid nemen, huilen, door de paspoortencontrole, nog een laatste zwaai en toen waren we weg.

Het vliegtuig vertrok een beetje te laat maar was op tijd in Singapore zonder problemen. Wel 80 films kon je uit kiezen!!! Man man man dat heb ik ook nog nooit eerder meegemaakt :-) In Singapore aangekomen zijn we naar ons daghotel gegaan en hebben wat geslapen, daarna nog even Chinatown in en nu staan we weer op het vliegveld te wachten tot onze vlucht naar Christchurch vertrekt. Wordt vervolgd...

Doei!

We hebben ons galgemaal gehad, de koffers zijn gepakt, we zijn er er helemaal klaar voor! Waaaaahhhh!!!! Toch best wel een beetje eng, eigenlijk.. het wordt nou toch wel erg definitief. Maar goed, dat is het avontuur... je weet niet waar je aan begint, en dat maakt het juist spannend en leuk. Dus we gaan er voor!

Ons vluchtschema is als volgt (alle tijden Nederlandse tijd):
Singapore Airlines,
Vlucht SQ323
9 sep 11:50 v Amsterdam
10 sep 00:30 a Singapore
Vlucht SQ297
10 sep 15:05 v Singapore
11 sep 00:45 a Christchurch

Op 9 september zijn we om 8:30 tot 10:00 op Schiphol aanwezig om in te checken en te zoenen met iedereen die dat wil ;-). Om 10:00 gaan we door de douane.
Mocht je langs willen komen dan kun je het beste even mijn mobiel bellen als je op Schiphol bent aangekomen, om uit te vinden waar we op dat moment zijn (06-16876310).

Tot ziens, tot mails, tot schrijfs, tot weblogs, tot bels, tot chats, tot msns, wij zijn weg!

Bestaat er een autohemel?

Ik hoop het voor onze auto, want hij heeft vanmorgen welverdiend het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld. Daar ging hij, onze trouwe vierwieler van 16 jaar oud met verlopen APK en rem-indicatie-feature en anti-diefstal-feature en zal-de-achterklep-nu-opengaan-of-niet-feature en raad-uw-snelheid-feature en trek-uw-benzineklepje-zelf-open-feature en de leeg-uw-handschoenenkastje-in-één-beweging-feature. We zullen hem missen…

We hebben het er maar druk mee

Na het verhuizen en het intrekken bij Pa en Ma Spreeuwers zou je verwachten dat we als werkelozen wat meer tijd zouden krijgen voor onszelf. Nou, vergeet het maar :-)

Zaterdag naar Arnhem voor een NZ-meet, zondag naar Zwolle op bezoek bij vrienden van Erwin, maandag naar Den Bosch voor de broer van Emma, dinsdag naar Gorinchem voor vrienden van Emma en daarna naar Oss voor de broer van Erwin, woensdag eerst naar Aarle-Rixtel voor een collega en daarna naar Den Bosch voor de zus van Emma. En tussendoor nog wat verzekeringen en verkeerd of niet geregistreerde opzeggingen regelen, alsmede extra bagage voor Singapore Airlines waarvan de fax eerst niet was aangekomen maar later toch weer gevonden werd. En een postkantoor dat precies op de dag dat Emma haar postbankrekening wil opzeggen gesloten is.

En dan ook nog een weblog bijhouden. Ik denk dat we in NZ aankomen met een burn-out… ;-)

Alle NZ-o-fielen verzamelen!

Vandaag zijn we naar een “Nieuw Zeeland meet” geweest. Een watte??? Een bijeenkomst van Nieuw Zeeland gekken, zeg maar. Op het internet zijn verschillende forums en nieuwsgroepen gewijd aan Nieuw Zeeland, bijvoorbeeld http://nieuwzeelandforum.nl, http://emigrerennaarnieuwzeeland.nl of http://move2nz.com/.
Veel deelnemers aan deze forums denken na over emigratie, zijn in het proces van emigratie, of zijn al ge-emigreerd en zitten al in Nieuw Zeeland. Door informatie uit te wisselen over hoe je nu een leven in NZ opbouwt, of wat voor documenten je allemaal nodig hebt om te kunnen emigreren etc. kun je een hoop van elkaar leren. En na alle heen en weer geschrijf is het ook leuk om elkaar eens in het echt te ontmoeten. En zo’n ontmoeting was dus vandaag, voor ons nog net op de valreep voordat we vertrekken.

De ontmoetingsplaats was in Villa Sonsbeek te Arnhem. Vanaf Wijchen niet zo’n afstand, maar er kwamen mensen tot vanuit Steenwijk toe! Erg mooi wandelpark om de villa heen, en ook een mooie zaal waar we zaten. Ik moet zeggen dat het erg leuk is om nu eens gewoon een hele middag lekker over Nieuw Zeeland te kunnen kletsen zonder dat je gesprekspartners erbij in slaap vallen. Weer het nodige geleerd over solliciteren in NZ, en ook weer wat nieuwe mensen ontmoet. Ook een aantal die net zoals wij naar Christchurch willen gaan wonen. Het lijkt me leuk die straks in NZ weer te ontmoeten als iedereen ge-emigreerd is en te zien hoe het iedereen vergaan is.

We zijn zwervers!

Sinds 10:00 vanochtend is het officieel: we zijn nu een echtpaar zonder vaste woon- of verblijfplaats. We zijn ons huis uitgezet door de makelaar. Ons hele hebben en houden (tenminste, dat wat niet in de container, naar de kringloop of naar de stort Cor is gegaan) zit nu in onze auto met verlopen APK. We hebben niet eens een bed meer. Gelukkig zijn Emma’s ouders in Wijchen (bij Nijmegen in de buurt) zo vriendelijk om ons tijdelijk onderdak te verlenen, dus we hoeven tenminste niet op de auto te slapen.

Vanochtend was het nog wel even stressen om de boel op tijd klaar te krijgen… na de drukte op maandagochtend waren we dermate gevloerd dat we op maandagmiddag en dinsdag niet al te veel hebben uitgevoerd. En daar hebben we nu natuurlijk spijt van. Maar goed, de overdracht ging prima, en daarna hebben we nog een ronde door Eindhoven gemaakt. We kregen het voor elkaar om een half uur na sluitingstijd bij het gemeentehuis op de stoep te staan om ons bij de gemeente uit te schrijven. Dat doen we dus maar schriftelijk. Onze planning blinkt de laatste dagen uit door het staan voor dichte deuren :-/

Aan het eind van de middag zijn we Eindhoven voorgoed uitgereden richting Emma’s ouders. Dat was toch wel een beetje een vreemd gevoel. De rit was trouwens een belevenis op zich. De auto zat tot de nok toe vol met 4 koffers, 3 dozen, een gereedschapskist, een viool, twee dekbedden, een paar planken hout, een luchtbed, een zak vuile was en een zak vuilnis (tja, wat heb je als zwerver zoal bij je). Het was dus rijden op de buitenspiegels, met een auto zo zwaar beladen dat hij helemaal een beetje schommelde, terwijl Emma zat op een dekbed en er een op schoot had, want achterin paste het echt niet meer. In Wijchen aangekomen hebben we alles uitgeladen, naar boven gesleept en nu woont Emma dus weer thuis.