Allemaal beestjes

Na het volladen van de auto zijn we vanochtend vertrokken naar de Alpen. De lente heeft de afgelopen paar weken goed zijn best gedaan en er lag dan ook een stuk minder sneeuw dan anderhalve maand geleden: geen sneeuw meer waar de mensen toen aan het sleeën waren, en ook de schaatsbaan was intussen weer gewoon het bergmeertje dat het altijd al was. Alleen op het hoogste punt van de Arthur's pass lag er nog een beetje hier en daar. Maar genoeg om Tobin voor het eerst in zijn leven kennis te laten maken met het witte spul.

Tja en dat was natuurlijk wel enorm interessant... koud, en wit, en je kon het vastpakken, maar niet te lang want dan werd het weer te koud... We stonden erbij en keken ernaar, en maakten er foto's van. En vergaten in de tussentijd even dat dit het territorium van de Kea is. Toen ik terugliep naar de auto zag ik dat ze al aardig onze auto aan het bewerken waren. Maar snel erop af gerend en zo kon ik voorkomen wat een ander stel op deze zelfde plek overkwam: toen die hier wegreden viel de achterruit uit hun auto omdat de Kea's de hele rubber sponning hadden losgetrokken. Oeps.

Maar de sloopgrage Kea's hadden toch even geen rekening gehouden met onze stoere bink. Toen hij de Kea's zag rende hij op ze af: beeeeestjeeeees!!!!!! Slopersbedrijf Kea BV moest in knuffelbedrijf Tobin BV toch zijn meerdere erkennen en ze dropen af. En nu van de auto afblijven ja!! :-)



In Greymouth aangekomen hebben we nog even met Tobin op de glijbaan en de trampoline van het motel gespeeld, en daarna zijn we naar het strand gegaan. Aangezien het hier de westkust is kun je ook de zon in de zee zien zakken. Moooooiiiii....