3 jaar in NZ - Emma

Ja heeeee! Is het in ene 3 jaar geleden dat we hier aankwamen op onze klompen! Geef de tijd terug!!

Ongelooflijk, wat is de tijd snel gegaan zeg. En wat is veel gebeurd! Waren we 3 jaar geleden nog zwervers zonder vaste woon en verblijfplaats, zijn we nu heuse huiseigenaren met een naar onze maatstaven groot grasveld wat ongeveer 1 keer per 2 weken gemaaid wordt (echt waar :-) en zijn we ook zomaar verantwoordelijke ouders geworden. Whaaaaaaaaaaaaaa!

Hoe het ook zij, 3 jaar is een mooie tijd om de rekening ook eens op te maken over onze tijd hier. We zijn naar Nieuw Zeeland gekomen om een andere manier van leven (Emma) en veel mooie natuur (Erwin) te vinden.

Hebben we gevonden wat we zochten? Grotendeels wel.
Mijn idee over het leven in Nieuw Zeeland was dat het veel relaxter zou zijn omdat de mensen dat hier ook zijn. In werkelijkheid is dat ook zo. Het is hier veel normaler om naast je werk niet nog 487 andere dingen te hebben. Mensen leven hier vrij simpel. Gaan naar werk, komen thuis, doen de huishoudelijke dingen (kijken heel veel tv) en gaan vroeg naar bed. Bellen na 20.30 uur doe je hier niet zo snel bijvoorbeeld. Ze zijn niet zo bezig met hoe druk je wel niet bent met van alles en nog wat, hoe populair je wel/niet bent en waar je volgende vakantie heen gaat.

Door de relaxtere houding zitten mensen ook niet zo vol met kritiek die m.i. in Nederland vaak erg destructief geuit werd (en wordt). Ik moet zeggen dat ik dat een verademing vind. Daar tegenover staat wel dat ik het idee heb dat de grondslag voor de relaxte houding voor een deel te vinden is in onverschilligheid en angst om te confronteren. En soms heb ik daar behoorlijk wat last van. Het is vooral vervelend als er misstanden zijn op werk die niet aangepakt worden maar nog vervelender als er misstanden zijn in het ziekenhuis die niet aangepakt worden.

Missen we Nederland? Ja.
Als je weggaat van een plek waar je gewoond hebt, weet je wat je achterlaat maar niet in hoeverre je dat gaat missen. Hoe erg je dat mist hangt af van wat je vindt in je nieuwe plek. Zoals de meesten van jullie weten kom ik uit een grote familie en ik wist van tevoren dat ik die zou missen maar ik was ook een beetje opgelucht om een tijdje geen familieverplichtingen te hebben. Want eerlijk is eerlijk. Een verjaardag is gezellig maar 18 verjaardagen van alleen je directe familie (en dan tel ik mijn zus en haar gezin die in Afrika woont niet eens mee!) is soms echt wel een beetje te veel van het goede.

Door de geboorte van Tobin en misschien ook door het feit dat zowel Tobin en ik er ook niet meer hadden kunnen zijn als het net even iets anders gelopen was, heb ik een heel ander perspectief op het leven gekregen. Relaties, vooral familie relaties, zijn veel belangrijker geworden voor me en die familie en mijn al jarenlange beste vriendinnen mis ik behoorlijk. Gelukkig bestaat er zoiets als telefoon en internet maar het blijft toch behelpen.
En dan mis ik ook de standaard dingen, fietsen, kerst in de winter, gezelligheid en de verschillende culturen in Europa.

Wegen de voordelen op tegen de nadelen?
Al met al vind ik het wonen in Nieuw Zeeland best goed. Ik ben hier best gelukkig en ik zou hier ook best de rest van mijn leven kunnen wonen. De vraag is alleen, wil ik dat? Er zijn een hele boel voordelen maar ook behoorlijk wat nadelen. Dus als je mij vraagt: wegen de voordelen van het wonen in NZ op tegen de nadelen? Dan is mijn antwoord op dit moment: nee. Blijf dit zo en wat doen we daar mee....? Erwin heeft zijn kant van het verhaal...