Naar opa & oma

We zijn vandaag (zondag) afgereisd naar Ashburton om Opa & Oma Nieuw Zeeland een bezoekje te brengen. Dat kon nu weer, want ik ben weer beter. Ik ben de afgelopen 6 weken (!) een beetje uit de running geweest met een vervelende verkoudheid die eerst op mijn longen sloeg, toen op mijn stem en toen weer op mijn longen. En ja zo lang je ziek bent kun je maar het beste niet teveel bezoekjes brengen dan spreid je je ziektes ook niet zo in het rond he ;-)

Ik heb het uiteindelijk van Tobin gehad die het natuurlijk weer meenam van het kinderdagverblijf. Hij was er na 3 dagen al weer helemaal overheen. Maar goed, het gaat nu eindelijk weer wat beter dus kan ik ook weer aan het openbare leven deelnemen.


Zo gezegd zo gedaan. Het was erg mooi weer (zonnig en een graad of 15... let wel, het is hier nu eigenlijk januari!!) en Tobin heeft lekker in de grote tuin van Opa & Oma kunnen rondbanjeren totdat hij chagrijnig werd van vermoeidheid. En op de weg terug dus mooi in slaap viel. :-)

Onze ballonnentovenares

Aangezien Emma nu een dag alleen thuis was heeft ze van de nood maar een deugd gemaakt en is ze begonnen in een boek dat we al een tijdje hadden, over hoe je met ballonnen allemaal dieren kunt maken. Want dat is voor Tobin natuurlijk ook erg grappig.


Na het nodige knal- en gilwerk kwam er zo waar een hond uit tevoorschijn:


Tobin heeft de hond intussen al zo'n 10x gesloopt en Emma heeft hem steeds weer in elkaar kunnen zetten. Ze krijgt er aardige handigheid in. Binnenkort op een markt bij u in de buurt :-)

Dagje de bergen in

Het is hier in NZ momenteel winter, en dat betekent dat de Alpen er erg mooi bijliggen met veel sneeuw. Afgelopen zaterdag zouden we daar met zijn allen eens even lekker van gaan genieten. We hadden met vrienden van ons afgesproken om naar een skiveld te gaan op een uurtje rijden van Christchurch. Niet dat we zelf skiën, maar je hebt natuurlijk wel een geweldig uitzicht daarboven.


Dus, bammetjes klaargemaakt, thermos met thee, handschoenen, mutsen, jassen, fotocamera, alles ingepakt en in de auto, Tobin in het kinderzitje, klaar toch? Dat hadden we gedroomd... toen begon Tobin plotseling alles onder te spugen. Hij had de dag ervoor een inenting tegen de mazelen gehad en voelde zich er dus niet erg lekker van. Het was dus niet zo'n goed idee om hem mee op stap te nemen. Tja, wat nu?

Uiteindelijk hebben we besloten dat ik dan maar alleen de bergen in zou gaan om van het uitzicht te genieten. Emma mag de volgende keer een dagje doen wat ze leuk vindt.

Na een uurtje rijden kwam ik bij de eerste bergpas op 900 meter hoogte. Er lag daar al behoorlijk wat sneeuw, en er waren allemaal families heengekomen, die waren daar druk sneeuwballen aan het gooien en aan het sleeën.

Een stukje verderop was een snowboarder baantjes aan het trekken.

Er was zelfs een bevroren bergmeertje waarop mensen aan het schaatsen waren. Zijn vast Nederlanders geweest :-) Na een paar uurtjes rondgereden te hebben ben ik met genoeg ideeën voor ons volgende tripje met Tobin weer naar huis gegaan. Kwam ik thuis, heeft Tobin de rest van de dag nergens last van gehad...

Aardbeving!

In Nederland ben ik in Eindhoven 2x door een aardbeving heengeslapen, maar nu weet ik eindelijk hoe het voelt. Een beetje alsof je op de schommel zit.

Op zo'n 700 km afstand van Christchurch is vanavond een behoorlijke aardbeving geweest. Vooralsnog geen doden of veel schade te betreuren omdat het epicentrum in een groot onbewoond gebied lag (ja, die heb je hier nog heheh). Maar goed, hij was groot genoeg dat hij hier ook nog goed te voelen was.

Dat krijg je van bij de Alpen wonen... schuift het zo af en toe eens heen en weer.

Dagje aan het strand

Jullie in NL mogen momenteel dan zomer hebben, hier was het vandaag ook heel aardig winterweer (9 graden, maar geen wind dus niet zo koud) en zijn we daarom met Tobin naar het strand gegaan.

Lekker dik ingepakt rondbanjeren in het zand. Hondjes aaien, aan de hand lopen, in het water stampen, hij vond het geweldig. En wij ook. En daar wonen we nou 10 minuten rijden vanaf :-)

De laatste zonnestralen op de pier van New Brighton

Het zuidpoolcentrum

In Christchurch is het wereldberoemde Antarctic Centre gelegen, een museum over de zuidpool. Waarom in Christchurch? Nou, aan Nieuw Zeelandse kant van de zuidpool liggen twee onderzoeksbases, een Nieuw Zeelandse en een Amerikaanse. En Christchurch ligt daar maar 3800 km vanaf. De vliegtuigen die daarheen vliegen om de bases met mensen te bevoorraden en de mensen met voorraad te bevoorraden vliegen dus vanaf hier.

NZ heeft veel met de zuidpool. Ze doen er onderzoek en ook bijvoorbeeld Sir Edmund Hillary (die Nieuw Zeelander die als eerste mens ter wereld de top van de Mount Everest bereikt heeft) is er een paar keer geweest. En zo nu en dan komen er zelfs wat ijsbergen langsdrijven, dus NZ is gewoon een stukje afgelegen zuidpool zeg maar :-) Daar kunnen we over meepraten want als de wind uit het zuiden komt is het gewoon barstenskoud!

Maar goed, aangezien er dus veel poolaktiviteit vanuit Christchurch plaatsvindt is dit de plek bij uitstek voor een tentoonstelling over de zuidpool. In het Antarctic centre kun je een poolstorm meemaken, op sneeuwscooters klimmen (helaas er niet op rijden heheh), in een zuidpoolmobiel rijden, pinguins bekijken en een film zien over de zuidpool. Allemaal erg interessant en omdat we locals zijn mochten we nog eens voor half geld ook. Dat kunnen we als Nederlanders natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan :-)

Een APPEL!!! FLAP!!!!

Tja, wat doe je dan als het lokale suikergoed je niet kan bekoren... Dan bak je je eigen koekjes bij de thee wel. Of in dit geval een lekkere warme appelflap met ijs. Eet smakelijk!